Follow The Money (FTM) is het journalistieke onderzoeksplatform dat op zoek naar de waarheid het geldspoor volgt. In het geval van de Nationale Aanpak Productverbetering, dat beoogt het voedselaanbod gezonder te maken, lopen dat spoor volgens FTM nog steeds linea recta naar de voedingsindustrie.
De Nationale Aanpak Productverbetering (NAP) is de opvolger van het Akkoord Verbetering Productsamenstelling uit 2014 dat volgens de eindevaluatie door het RIVM niet meer dan ‘een snufje zout en twee suikerklontjes’ per dag minder heeft opgeleverd.
Ondanks dat het NAP tot stand is gekomen onder uitdrukkelijke regie van het Ministerie van VWS kraakt de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (onderdeel van het Ministerie van EZ) het gebrek aan ‘wortels en stokken’: er is geen budget om bedrijven die productinnovaties onderzoeken te subsidiëren en VWS kan gemaakte afspraken niet afdwingen. De RVO vroeg zich af of wetgeving niet ‘een effectiever middel is’ dan een ‘vrijwillige deelname aan een convenant met alleen een inspanningsverplichting’.
Je kunt niet van bedrijven verwachten dat ze vrijwillig hun producten zo gaan veranderen dat ze er minder van verkopen.
Het RVO-rapport heeft ertoe geleid dat nu VWS een juridische verkenning is gestart naar het opleggen van zout-, suiker- en vetmaxima voor bepaalde productgroepen, of sancties mogelijk zijn en of deelname verplicht kan worden.
De Europese Unie is dan wel een complicerende factor want Nederland kan geen producten tegenhouden die elders in Europa zijn goedgekeurd.
De voedingsindustrie en de supermarkten zien het daarom allemaal met vertrouwen tegemoet, het zal zo’n vaart niet lopen met wetgeving.
Net zo min als met hun maatschappelijk verantwoordelijkheidsgevoel, zou Moeke daaraan willen toevoegen.
Lees hier het volledige artikel.
